Jak stworzyć przemyślaną garderobę, która nie pęka w szwach i starcza na lata?

 

Od kilku lat mogę cieszyć się umiarem w stosunku do posiadanych ubrań. To wielki dar.

Zewsząd otacza nas konsumpcyjny styl życia, a przemysł odzieżowy to jego sztandarowy przykład. Zmieniająca się co sezon moda i nowe kolekcje ubrań wypuszczane już nie raz na kwartał, ale raz w miesiącu, napędzają tą ciągłą gonitwę za kolejnym zakupem. Nakazują nam podążanie za zmieniającymi się trendami, podsycają pragnienie zakupu czegoś nowego.

Nie zrozumcie mnie źle, nie uważam, że kupowanie jest złe. Nie znajdziecie tu minimalistycznych wyzwań, w stylu radykalnego ograniczania stanu posiadania. Nie w tym rzecz.

Roztropność polega na dopasowaniu ilości rzeczy do stanu, w którym żyjemy. Inny stan posiadania będzie miała siostra klauzurowa, która ślubowała ubóstwo, a inny żona i matka kilkorga dzieci. Podobnie, inne rzeczy ma w szafie zakonnica czy wdowa, a inne młoda mężatka.

Roztropność i umiar to są dwa fundamenty, na których buduję swoją garderobę. Kolejnym, nie mniej ważnym, jest skromność stroju.

Wielokrotnie pisałam Wam jak trudno jest obecnie znaleźć skromne ubrania. Mimo tych zmieniających się mód i ciągłych wysypów nowych kolekcji, jedna rzecz jest stała. To zawsze ta sama moda obrażająca godność kobiety.

Jakie jest zatem rozwiązanie? Czy jesteśmy skazane na brzydkie, uwłaczające kobiecości stroje, na które regularnie wydajemy spore kwoty, napędzając przemysł modowy?

Całe szczęście, nie.

Moim sposobem okazała się 10 elementowa szafa. Jesteście ciekawi co to? Więcej napiszę w najbliższym czasie.

A jak Wy radzicie sobie z konsumpcjonizmem w branży odzieżowej?


Pozdrawiam serdecznie,
z Panem Bogiem!

Magdalena